Dinsdag 28 maart 2017

De haan vond dat we lang genoeg geslapen hebben en laat zich rond half zes uitbundig horen! Na een koude nacht staan we op, en maken ons klaar voor de tocht met de 4 GTI-busjes, Gordijntjes, Trekhaak en Imperial….. consternatie alom.
Vandaag gaan we naar het gebied boven Midelt, met een bezoek aan het vroegere mijnwerkersgebied rondom Aouli.
We bezoeken een loodmijn, die vanaf 1917 in exploitatie is geweest tot 1970.
We hoorden van de 2 gidsen, dat er in dit grote gebied, Zilver, Lood, Valadium, Barium, Koper en Malachiet gedolven werden.
Heel leuk initiatief, Wim, Peter en Sjan hebben vooraf koffie en thee gezet in verschillende geleende thermoskannen, bekertjes melk en suiker, koekjes erbij…..want in deze omgeving is geen koffietent te vinden. De gidsen en chauffeurs vinden dit een leuk intermezzo, en we hebben geapplaudiseerd voor de koffiezetters!!
Op naar de kloof. De busjes zetten ons af en we konden plusminus 1,5 uur onze benen gebruiken in dit schitterende gebied. De busjes rijden achter ons aan, en nemen de vermoeide mensen mee……goed geregeld! We zien een groot verlaten mijngebied, waar tot de jaren zeventig duizenden arbeiders werkzaam geweest zijn in continuedienst.
De lunch nuttigen we, schoenen uit, in een berbergezin, deze lunch was bereid in de keuken van onze camping en meegenomen in grote pannen.
Ten opzichte van andere jaren, waar we op de grond zaten, is er verbetering in de situatie gekomen, we zaten op stoelen en banken, en zelfs tafels zijn er aangeschaft.
We wandelen naar de hangbrug, het dorp is erg trots op deze brug, hij verbindt 2 dorpen met elkaar.
Vervolgens rijden we naar het verlaten mijnwerkersdorp, inclusief Moskee, waar de 556 treden ( Peter heeft geteld, wij raadden 324 of 634 stuks) een uitdaging was, wilde je die niet belopen, kon je met de busjes mee naar beneden.
Vervolgens reden we terug en arriveerden ongeveer half 5 op de camping terug.
Zo….even relaxen, en daarna om 18.00 uur, voor de geintresseerden, liep de campingbaas Youssef met ons naar de zalmforelvijver in zijn ecologische park. Deze natuurliefhebber heeft ons zoveel verteld, en laten zien….. We vonden truffels in de grond, enkelen van ons liepen met een wichelroede rond en vonden water.
Youssef wilde ons het vangen van de vissen laten zien, maar het net zat vreselijk in de war, dus besloten we maar met elkaar de kweekvijver rond te wandelen, wachtend op het ontwarren van het net.
Zo rond 19.15 uur, stond de auto klaar met onze meegebrachte spulletjes voor de arme kindertjes. Met z’n 6-en werden we naar een door Youssef gekozen gezin gebracht, en we mochten in de huiskamer gaan zitten bij oma en kleindochter, en we legden de schoolspullen, kleding, lekkere koekjes en een stapel doosjes paracetamol op de tafel. De chauffeur begreep ons bij het vertellen, dat bij pijn en ziekte, 1 of 2 tabletten juist was, hij vertelde het de vrouw des huizes.
We verlieten het huisje met een goed gevoel…..
Nu….en wat er verder gebeurde!! Youssef kent Ton en Gerda al 4 jaar, en wilde een grapje uithalen met Ton.
Hij nam vanmiddag Gerda in vertrouwen en zei dat er om 19.30 uur in het restaurant een tafeltje gereserveerd voor ons was, met kaarslicht, met een bordje Just Married.
Ik mocht Ton niets vertellen, alleen dat we uitgenodigd waren.
Binnenkomend zei Ton, die tafel is niet voor ons!! Maar Gerda ging er zitten en het personeel deed leuk mee! Flesje rode wijn erbij en jahoor, daar kwamen Betsy en Gerard binnen, met een felicitatieballon en natuurlijk zingen!!
We hebben heerlijk samen gegeten, en we waardeerden deze geste heel erg!